Tlenek glinu a węglik krzemu

Tlenek glinu i węglik krzemu to dwa popularne materiały ścierne stosowane do obróbki metalu i drewna. Wybór idealnego materiału zależy od potrzeb aplikacji i pożądanego rodzaju wykończenia.

Węglik krzemu charakteryzuje się ostrymi jak brzytwa ziarnami, które bez wysiłku przecinają twarde metale, drewno i powierzchnie szklane przy minimalnej sile, a także nadają się do materiałów niemetalicznych lub o niskiej wytrzymałości na rozciąganie.

Ziarna ścierne

Tlenek glinu jest jednym z najbardziej poszukiwanych materiałów ściernych, znanym ze swojej długiej żywotności i wszechstronności w różnych materiałach. Doskonale radzi sobie z szybkim usuwaniem bez uszkadzania powierzchni - idealna opcja, gdy liczy się czas.

To ziarno ścierne jest często wybierane do wytwarzania różnych produktów, takich jak ścierniwa, ściernice i arkusze papieru ściernego. Ziarno to, dostępne w różnych rozmiarach ziarnistości od 40 do 400, może być również rozprowadzane mechanicznie lub elektrostatycznie w celu łatwej dystrybucji.

Węglik krzemu to niezwykle twarde, ostre ziarno ścierne wytwarzane w procesie redukcji karbotermicznej. Mierzy 9,5 w skali twardości Mohsa - jest twardszy zarówno od diamentu, jak i węglika boru, ale łatwo rozpada się pod dużym obciążeniem.

Przemysł szklarski, ceramiczny i energoelektroniczny w dużej mierze polega na mielonym węgliku krzemu jako składniku do zastosowań szlifierskich, a jego właściwości termiczne sprawiają, że jest on nieoceniony pod względem właściwości izolacyjnych. Materiały ogniotrwałe zawierające mielony węglik krzemu mają właściwości izolacji termicznej, dzięki czemu nadają się do izolowania podłoży i komponentów przed przenikaniem ciepła, podczas gdy jest on często mieszany z innymi ziarnami ściernymi w celu wytworzenia ściernic i papierów ściernych - a w niektórych zastosowaniach nawet niestandardowych narzędzi dostosowanych specjalnie do określonych zadań!

Życie ścierne

Proszek ścierny z tlenku glinu jest ekonomicznym, trwałym materiałem ściernym, który oferuje wszechstronne zastosowania, dzięki czemu jest idealnym rozwiązaniem dla operacji o ograniczonym budżecie, które wymagają ekonomicznego materiału ściernego, który nadal działa po wielokrotnym użyciu.

Węglik krzemu jest znacznie twardszy i ostrzejszy niż tlenek glinu, dzięki czemu nadaje się do materiałów o niższej wytrzymałości na rozciąganie lub przedmiotów niemetalowych, takich jak szkło lub plastik, płyta pilśniowa o średniej gęstości lub płyta pilśniowa o średniej gęstości. Niestety, materiał ten nie powinien być używany z metalem lub bardzo twardym drewnem ze względu na ich twarde powierzchnie.

Topiony tlenek glinu o wysokiej zawartości chromu jest kolejnym powszechnie stosowanym materiałem ściernym, oferującym gładkie powierzchnie bez wytwarzania nadmiernego ciepła lub tarcia. Podczas gdy powierzchnie aluminiowe mogą czerpać korzyści ze stosowania wyłącznie tego materiału ściernego, niektórzy profesjonaliści decydują się na naprzemienne stosowanie białego tlenku glinu i stopionego tlenku glinu podczas procesów szlifowania, aby uzyskać najlepsze wyniki.

Aby szybko określić, jaki rodzaj materiału ściernego zawiera papier ścierny, należy spojrzeć na pierwszą literę kodu na etykiecie: tlenek glinu jest reprezentowany przez A, a węglik krzemu przez C. Reszta tego kodu zawiera dodatkowe szczegóły dotyczące wielkości ziarna i innych specyficznych cech użytego materiału; możesz również uzyskać dostęp do tych informacji online - na przykład produkty do obróbki strumieniowo-ściernej będą wyświetlać te informacje tutaj.

Rodzaje materiałów ściernych

Ziarna ścierne z tlenku glinu i węglika krzemu mogą być wykorzystywane do różnych zastosowań obróbki strumieniowo-ściernej, w tym trawienia, usuwania farby, wykańczania powierzchni, łączenia metalu z ceramiką i polerowania. Węglik krzemu jest zwykle twardszy i ostrzejszy niż tlenek glinu; oba typy mogą być wykorzystywane w procesach obróbki strumieniowo-ściernej na sucho lub mokro oraz z materiałami niemetalicznymi lub o niskiej wytrzymałości na rozciąganie.

Ziarna ścierne z tlenku glinu i węglika krzemu składają się z kryształów. Tlenek glinu składa się z atomów tlenu i glinu, podczas gdy węglik krzemu zawiera atomy węgla i krzemu. Podczas gdy oba rodzaje mogą być wydobywane z natury do użytku jako materiał ścierny, produkcja fabryczna zwykle zapewnia lepsze wyniki.

Czarny węglik krzemu (SiC) jest szeroko stosowany w różnych branżach, w tym w produkcji tarcz ściernych, szlamu i materiałów ogniotrwałych. SiC wyróżnia się tym, że może rozpadać się na ostre cząstki podczas użytkowania, dzięki czemu może być wielokrotnie używany, podobnie jak bębny skalne.

SiC może również występować w postaci rubinowych i szafirowych kamieni szlachetnych, których unikalne kolory wynikają z drobnych zanieczyszczeń w ich składzie. Są one sprzedawane z wiązaniem szklistym jako niezanieczyszczające kamienie mocowane do przygotowania stopów metalowo-ceramicznych do zastosowań związanych z klejeniem porcelany, a także do usuwania pozostałości z powierzchni żeliwnych w celu uzyskania gładkich wykończeń.

Zastosowania

Materiały ścierne z węglika krzemu i tlenku glinu są szeroko stosowane do szlifowania, piaskowania i polerowania różnych materiałów, w tym metali. Wiele czynników wpływa na to, który materiał ścierny najlepiej pasuje do danego zastosowania, takich jak twardość, trwałość, kompatybilność materiałowa lub charakterystyka twardości/wytrzymałości - znajomość tych różnic jest niezbędna do optymalizacji wyboru i wydajności dowolnego materiału ściernego.

Tlenek glinu jest dostępny w różnych rozmiarach ziarna, od gruboziarnistych do drobnoziarnistych, i ma stosunkowo długą żywotność w porównaniu do innych materiałów ściernych. Co więcej, jego wytwarzanie ciepła jest ogólnie zmniejszone, dzięki czemu nadaje się do stosowania na drewnie i lakierach, a także nie zanieczyszcza tytanu, który jest powszechnie spotykany w zastosowaniach lotniczych.

Węglik krzemu jest twardszy i trwalszy niż tlenek glinu, dzięki czemu nadaje się do cięcia i szlifowania. Co więcej, jego przewodność cieplna i stabilność chemiczna sprawiają, że nadaje się do zastosowań wrażliwych na ciepło.

Oba materiały ścierne nadają się do obróbki większości materiałów, choć niektóre podłoża reagują na nie lepiej niż inne. Materiały ścierne z węglika krzemu najlepiej sprawdzają się na metalach, podczas gdy tlenek glinu najlepiej radzi sobie z drewnem. Węglik krzemu charakteryzuje się lepszą odpornością na wysoką temperaturę podczas szlifowania pod wyższym ciśnieniem, zapewniając jednocześnie lepszą jakość wykończenia; jednak tlenek glinu zwykle zapewnia niższe koszty przy podobnych wykończeniach niż węglik krzemu.